جوانان در مناطق حاشیه‌نشین و حومه‌ی شهرهای بزرگ
رسانه‌ها گزارش‌هاى منظم و متعددی درباره به آتش‌کشیدن اتومبیل‌ها و سنگ‌پرانی به سوی مأموران پليس و نجات، اعم از آتش‌نشانی و اورژانس در مناطق حاشیه‌نشین و حومه‌ی شهرهای بزرگ منتشر کرده‌اند. جوانان نيز توسط گروه‌هاى جنايى عضوگیری می‌شوند و در نهايت از زندان سردرمی‌آورند. جامعه چگونه می‌تواند جلو رشد روند این پدیده را بگیرد؟ آنچه اهمیت دارد این است که دوباره باید برای مدارس این هدف روشن شود که برروی كار آنها یعنی تحصیل، تأکید شود تا به دامان جرم و جنايت كشيده نشوند، این صحبت‌های سياست‌مداران سوئد در مبارزات انتخاباتى است. و اینکه ما بايد بيشتر به حرف‌های جوانان گوش کنیم. شوراهاى جوانان Ungdomsråden در سراسر كشور تلاش می‌کند یک پل ارتباطی بين مقامات و نوجوانان حاشیه‌نشین باشد. کارین یوتبلاد Carin Götblad رئیس‌پليس استان استكهلم و گتلند Gotland است و از ۵ سال پيش شوراى نوجوانان را با هدف بهبود رابطه‌ی بين پليس و نوجوانان حاشیه‌نشین، راه‌اندازی کرده است. او می‌گوید که شوراى نوجوانان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. او در این‌باره "مى گويد:
- "بله، من جدى‌ترين و مهم‌ترین مسائلم را با نوجوانان مشورت می‌کنم. مى‌توانم بگويم که آنها تأثيری مستقيم بر تعدادی از تصميمات استراتژيك و اصلى که من در استان استكهلم گرفتم، داشته‌اند.
- به عنوان مثال افتتاح ۲۷ دفتر پليس محلى. نوجوانان من برایم تعریف کردند که آنها حتا یک مأمور پليس را نمی‌شناسند. اولين چيزى كه گفتند اين بود كه آنها از پليس متنفرند و تمام دوستان‌شان هم چنین احساسی دارند. اما آنها هيچ پليسی را نمی‌شناختند، پس این زیاد دشوار نبود که متوجه بشویم كه ما بايد آنجا باشیم. انسان‌هایی که هرگز ملاقاتی با يك‌ديگر نداشته‌اند، نسبت به‌هم دچار پیش‌دآوری و ترس می‌شوند. امروز مى‌توانم بگويم كه صداها و نظرگاه‌ها این‌طور نيستند. یک تغيير و جابجایی، بسمت بهتر شدن انجام شده. در استان استكهلم حدود ۵۰۰۰ جوان و نوجوان بین سنین ۱۵-۲۱ سال با سابقه‌ی و ارتباط‌های خلاف‌کارانه وجود دارد. آنها نزد پليس بخاطر خلاف‌های پنج یا بیشتر پرونده‌ی ثبت شده دارند. آنها مشكلات مختلف، ترک‌تحصیل‌های متعدد، مشكلات‌رفتارى و روانى مختلف دارند و اغلب به انواع مختلف مشکلات ناشی از اعتیاد هم دارند. بدون آرزو و رؤيایی برای آينده، رسیدن سریع به ثروتمند که برای آنها موقعيت و جایگاه خاصی بوجود میآورد، تبديل شدن آنها به قربانیان جرم و جنايت سایر خلاف‌کاران، را بسیار راحت می‌کند. اما هازرس آخودیر Hazers Achkoudir می‌گوید: وضعيت آنچنان هم كه اغلب توصیف می‌شود تیره و تار نيست. او ۲۰ ساله است و سازمان فعالیت‌های اوقات فراقت جوانان تحت عنوان Fryshuset در استكهلم کار می‌کند. او ميزبان جوانان و مسئول فعالیت‌های این گروه در منطقه‌ی رینکه‌بی Rinkeby در حومه شهر استكهلم است. او در باره اینکه جوانان در این ملاقات‌ها ازچه چيزى‌هایی بیشتر صحبت توضیح می‌دهد.
- بيشتر در مورد بيكارى بالا و اینکه خودشان را سرگشته و گمراه احساس مى‌كنند، صحبت می‌شود. همین‌طور از اینکه تعداد بزرگترهایی که برایشان مهم باشد که آنجا چه اتفاقى دارد مى‌افتد و اهمیت بدهند بسیار کم هستند و در مورد اینکه کار و فعالیتی برای انجام دادن ندارند صحبت می‌کنند.
اما با وجود ناآرامى‌ها پراکنده و به‌آتش‌کشیدن اتومبیل‌ها، این اواخر وضعيت بهتر شده است.
در مبارزات انتخاباتى موضوع بيكارى جوانان و وضعیت و شرایط حاشیه‌نشین‌ها اینجا و آنجا مطرح می‌شود. توماس بودستروم Thomas Bodström وكيل و نماينده سوسيال‌دموكرات‌ها و رئيس كميسیون حقوقی پارلمان سوئد است. او اغلب با پسرهای جوان و نوجوانی که در راه غلطیدن به جرم‌هاى جدى و سرخورد‌گی و محروميت هستند، روبرو می‌شود. و به‌نظر مى‌رسد که عضو شدن‌ها ادامه دارد. توماس بودستروم می‌گوید:
- بطور کامل هرگز از بین نخواهد رفت و هركدام از این نمونه جوانی که من ملاقات کردم را بشود نجات داد، سود بزرگى براى جامعه است. اما ماها که درآمد بسیار بسیار بالایی داریم، می‌توانیم با پرداختن كمى مالیات بيشتر، جهت این جریان را تغییر بدهیم. آنوقت می‌شود روی این موضوع که بزرگ‌ترهای بیشتری به حاشیه‌های شهر بیایند. تعداد آموزگاران بیشتر بشود، مشاوران و روان‌شناسان مدارس بیشتر شود، چون این‌ها حال‌شان بسیار خراب است. اما دست كم این جوانان باید به آينده اميد داشته‌باشند و اینکه در آینده فرصت‌هاى شغلی و آموزشى بدست خواهند آورد. از سوی دیگر همتای سیاسی بوستروم در حزب لیبرال مردم یوهان پرشونJohan Pehrson نقش والدین در تغییر وضعیت موجود را اساسی و کلیدی می‌داند. یوهان پرشون در این باره می‌گوید:
- بله، ما بايد برای نقش والدين در سوئد ارج و ارزش بیشتری قایل شویم. ما می‌خواهیم که از طریق مرکز بهداشت مادران MBC mödravårdscentralen و مرکز بهداشت کودکان BVC barnavårdscentralen پشتیبانی لازم را دریافت کنیم. همچنین روی کمک از مهد كودك‌ها و مدارس و مراكز ایام فراغت جوانان و روان‌پزشكان كودك و اینگونه امکانات حساب می‌کنیم. اما آنچه که خیلی اهمیت دارد این است که پدر و مادرهای كه ب‌توان به آنها اعتماد کرد، حساب کنیم و پس از آن باید والدین را مورد حمايت بيشترى قرار دهیم، با وجود همه‌ی این کمک‌ها اگر والدین از عهده‌ی فرندانشان بر نیایند، سرپرستی کودکان از آنها گرفته می‌شود و به خانواده‌ی دیگری سپرده می‌شود. اما آنجا که موضوع نتایج تحصیلی مطرح می‌شود، برخی از والدین از محيط‌هایی می‌آیند که سابقه و فرهنگ آموزشی را ندارند و نقش والدین در این موارد، کمرنگ‌تر است.
او در ادامه اظهار امیدواری می‌کند که سیاست آموزشی سوئدى بازسازی و پاکسازی شود و اطمينان حاصل شود كه جوانان در سیستم آموزشی مهارت‌هاى لازم و اساسى مورد نياز براى آينده را بدست بیاورند.
رئیس‌پليس استان استكهلم
هازرس آخودیر
توماس بودستروم
یوهان پرشون
شهرام فرزانه‌فر
shahram.farzanehfar@sr.se
