اخیرا در برخی از شهرها به ویژه مالمو، موجی از آتش زدن خودروها به وجودآمد که علاوه بر ایجاد خسارت، باعث ایجاد ناامنی اجتماعی نیز شد. مشابه این اتفاق در سال‌های گذشته نیز روی داد، به ویژه در سال ۲۰۱۳.

برای به دست آوردن تصویری دقیق‌تر از دلایل به وجودآمدن چنین وضعیتی، پژوهش جدیدی در مدرسه عالی مالمو درمورد خودروسوزی‌های سال ۲۰۱۳ انجام شده است که نشان می‌دهد حاشیه‌نشینی و درآمد پایین، حتا در محله‌هایی که اشتراک بیشتری میان همسایه‌ها وجوددارد نیز می‌توانند خطر بروز رفتارهایی مانند آتش زدن خودروها را افزایش دهند.

گفته می‌شود که همکاری میان همسایه‌ها و اعتماد آنها به یک‌دیگر که از آن می‌توان به عنوان ظرفیت‌های اجتماعی یک محله نام برد، می‌توانند عاملی در جلوگیری از آتش زدن خودروها شوند، اما به نظر جرم شناس مَنَه یِرِل، چنین ارتباطی میان این دو وضعیت وجود ندارد. او معتقداست که درهر محله‌ای، همسایه‌ها تلاش می‌کنند تا با همکاری یک‌دیگر، مشکلاتشان را حل کنند و به هدف مشترکی برسند که به نظر او، داشتن آرامش و آسایش درمحله است و هیچ کس نمی‌خواهد که مردم خودرو آتش بزنند و با هم دعوا کنند.

در بررسی‌های پیشین نشان داده شده بود که می‌توان رابطه‌ی میان بزه‌کاری و فقر را ازطریق ظرفیت‌های اجتماعی کاهش داد، اما در پژوهش مدرسه عالی مالمو تاکید می‌شود که درسال ۲۰۱۳ این ظرفیت‌های اجتماعی، نتوانست عمل کند و کارساز باشد. دراین پژوهش نشان داده می‌شود که سطح‌پایین درآمد ساکنان این محله‌ها حتا محله‌هایی با همکاری بیشتر میان همسایگان، عامل اصلی آتش زدن خودروها در سال ۲۰۱۳ بوده است.

مَنًه یِرِل می‌گوید انتظار داشت که تاثیر بازدارنده‌ی ظرفیت‌های اجتماعی را در این پژوهش ببیند، اما اینک نشان داده شده که رابطه‌ی میان فقر و حاشیه‌نشینی در بروز رفتارهایی مانند آتش زدن خودروها بسیار قوی تر از همکاری و اعتماد در محله‌ها برای جلوگیری از این رفتارهاست.