آیا افغانستان، کشوری امن است؟

هدف این کنفرانس به گفته‌ی مسئولان آن، نشان دادن وضعیت کنونی افغانستان و امنیت آن برای پناهجویانی ست که به آنجا بازگردانده می‌شوند.

در این کنفرانس یازده پژوهشگر و فعال اجتماعی از ملیت‌های مختلف ازجمله افغان، سوئدی و استرالیایی با حضور در محل و یا ازطریق اسکایپ درمورد زمینه‌های مختلف مربوط به امنیت در افغانستان سخن‌رانی کردند.  اینگرید اِکِرمَن، بنیانگذار این شبکه در گفتگویی با بخش فارسی، دری رادیو سوئد براین تاکید کرد که هدف آنها نشان دادن تصویری از امروز افغانستان با دعوت از پژوهشگران و صاحب‌نظران برای سخن‌رانی در این کنفرانس است.

اینگرید اِکِرمَن همچنین گفت به دلیل آزردگی از اخراج پناهجویان نوجوان افغان به کشوری که هیچ‌گونه امنیتی در آن وجود نداشت، فراخوانی را در پاییز سال ۲۰۱۶ با عنوان «اخراج نوجوانان افغان را متوقف کنید» در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد که با استقبال گسترده‌ای روبروشد.

به گفته‌ی او این گروه امروز در فیس‌بوک بیش از ۲۱ هزار عضو دارد و توانسته با پشتیبانی اعضای خود کمک‌های مختلفی در اختیار نوجوانان افغان بگذارد و حتا از چند مورد خودکشی آنها جلوگیری کند.

به دنبال گسترده‌تر شدن این حرکت، اینگرید اِکِرمَن انجمنی با نام Stöttepelaren تاسیس کرد که اینک در ۲۰ شهر سوئد فعالیت دارد و در زمینه‌های مختلف ازجمله اسکان، تغذیه و حمل‌ و نقل نوجوانان پناهجوی افغان به آنها کمک می‌رساند. او اظهار امیدواری کرد با این کنفرانس، بتوان به قضاوت جدیدی درمورد امنیت در افغانستان دست یافت.

اینگرید اِکِرمَن در پایان نیز بر ادامه‌ی کار این گروه با فشار آوردن بر مسئولان و سیاستمداران تاکید کرد و این که نباید گذاشت سیاستمداران نفس راحت بکشند.

ماگنوس کیلبوم، یکی دیگر از مسئولان شبکه‌ی کمک به نوجوانان پناهجوی تنها نیز از اشتباه اداره مهاجرت در امن شناختن افغانستان گفت و این که پژوهش‌های ارائه شده در کنفرانس بر ناامن بودن افغانستان تاکید داشتند.

یکی از پناهجویان افغان که در برگزاری کنفرانس نقش فعالی داشت، عارف مرادی بود. او بعد از حدود ۴ سال اقامت در سوئد و دریافت ۵ پاسخ منفی، موفق به دریافت اجازه اقامت شده است. به نظر او انتشار اطلاعات درمورد افغانستان، کمک بزرگی به درک موقعیت آن کشور می‌کند.  

مجتبا امیری، یکی دیگر از پناهجویانی بود که در برگزاری کنفرانس همکاری داشت. او که هنوز اجازه‌ی اقامت دریافت نکرده، گفت انتظارش از کنفرانس، تاثیرگذاری بر سیاستمداران و تصمیم‌های آتی آنهاست.

در این کنفرانس شمار زیادی شرکت داشتند که بیشترشان سوئدی بودند، اما از خود افغان‌ها نیز کم نبودند. یکی از آنها مرتضا نجاتی بود، پناهجویی که هنوز موفق به دریافت اجازه‌ی اقامت نشده است.  او در گفتگویی با ما هدف خود را مقایسه‌ی اطلاعات ارائه شده در کنفرانس با واقعیت موجود در افغانستان عنوان کرد.